شعر در مورد کهگیلویه و بویراحمد ، شعر لری
بویراحمدی غمگین و عاشقانه ممسنی همگی در سایت پارسی زی.امیدواریم این
مطلب که حاصل تلاش تیم شعر و فرهنگ سایت است مورد توجه شما عزیزان قرار
گیرد.
شعر در مورد کهگیلویه و بویراحمد
ﯾﻪ ﺷﻮﯾﯽ ﺳﯽ ﮔﻠﻢ ﺷﻌﺮ ﺍﯾﻨﻮﺷﺘﻢ،
ﻭ ﺩﻟﺘﻨﮕﯿﻢ ﻭﺑﺨﺖ ﻭﺳﺮﻧﻮﺷﺘﻢ
ﻭشﺍﯾﮕﻔﺘﻢ ﻧﻪ ﯾﻮﻻ ﺩﯾﺮﻡ ﻭﺍﺑﯽ،
ﻋﺰﯾﺰ ﻣﻮ ﻧﻪ ﯾﻮﻻ ﺳﯿﺮﻡ ﻭﺍﺑﯽ
ﻧﻪ ﺩﺭ ﮐﻠﺒﻪﻭﻓﺎﺗﻪ ﺭﯾﻢ ﺑﻮﻧﺪﯼ،
ﺳﺘﺎﺭﺕ ﮐﺲ ﺩ ﺑﻮ ﻫﯽ ﻭﻡ ﺑﺨﻨﺪﯼ
ﻭﺵ ﺍﯾﮕﻔﺘﻢ ﻧﻪﺩﻟﺘﻨﮕﯽ ﻭﻻﺑﻮ،
ﭼﻤﮏ ﺑﯽ ﻫﻢ ﺯﺑﻮﻧﯽ ﺯﺭ ﭼﻼﺑﻮ
ﻧﻪ ﯾﻮﻻ ﺑﺸﮑﻨﯽﻋﻬﺪﻧﻬﺎﻧﻪ،
ﻣﻮ ﺑﯿﺪﻡ ﺳﯿﺖ ﺗﺮﺍﺷﻢ ﮐﻮﻩ ﺩﻧﺎﻧﻪ
ﻭﺵ ﺍﯾﮕﻔﺘﻢ ﺟﻮﻧﯽ ﺑﯽ ﺗﻮ ﺳﺨﺘﻪ،
ﮔﻠﻢ ﺩ ﺑﺎﻏﺒﻮﻧﯽ ﺑﯽ ﺗﻮ ﺳﺨﺘﻪ
ﻫﻤﯽ ﺟﻮﺭﯼ ﮐﻪ ﻫﯽ ﻧﺎﺯﺷﻪﺍﯾﮑﺸﯿﺪﻡ،
ﺳﻔﯿﺪﯼ ﺳﺮﺧﻤﻪ ﻣﻦ ﺍﯾﻨﻪ ﺩﯾﺪﻡ
ﻭ ﺧﻢ ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﺍﯼ ﻏﺎﻓﻞ ﺯ ﺩﻧﯿﺎ،
ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺩﻟﺘﻪ ﺍﯾﺪﺍﺩﯼ ﻭﺩﺭﯾﺎ
ﻭﺧﻢ ﮔﻔﺘﻢ ﻧﻪ ﯾﺎﺭﻣﻢ ﺑﯽ ﻭﻓﺎﺑﻮ،
ﻣﺚ ﺑﺎﻗﯽ ﺭﻓﯿﻖ ﺳﺎﻝ ﻭﻣﺎﻩ ﺑﻮ
ﯾﮑﯽ ﻭﻡ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺍﯼ ﻣﺠﻨﻮﻧﺘﺮ ﺍﺯﺧﻢ،
ﺍﺭ ﺍﯾﺨﯽ ﻭﺍﻧﺒﯽ ﺩﻭﻏﻮﻧﺘﺮ ﺍﺯ ﺧﻢ
ﮐﻠﻮ ﺑﺎﺯﯾﺘﻪ ﻭﻝ ﮐﻦ ﻣﺚ ﻧﻬﺎ ﻧﯽ،
ﻭ ﺻﺪﺗﺎﮔﻞ ﯾﮑﯿﺸﻮﻥ ﺑﺎﻭﻓﺎ ﻧﯽ
ﻭﺭﯾﺴﺎﻡ ﻭ ﻭﮔﻮﺷﯽ ﺩﺍﻡ ﭘﯿﺎﻣﯽ،
ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﺳﯿﻢ ﺑﮕﻮ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺎﻣﯽ
ﺟﻮﺍﺑﻢ ﺩﺍ ﮐﻪ ﺍﯼ ﮔﻞ ﻣﻬﺮﺑﻮﻧﻢ،
ﺩ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﯿﺘﺮﻡ ﺑﺎﯼ ﺗﻮ ﺑﻤﻮﻧﻢ
ﯾﻮ ﻫﻢ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺍﻟﻬﯽ ﺑﯽ ﻗﻀﺎ ﺑﻮ،
ﺧﺪﺍ ﺧﻮﺕ ﻫﻤﺪﻡ ﺩﻝ ﻣﻮ ﺑﻮ
شعر درباره استان کهگیلویه و بویراحمد
ایل احساسم وبار بی قرارم تا بیی دشت جونم سی عزیزم گل بکارم تا بیی
ای مو قربون قرارت بی قرارم تا بیی چینی احساسم اشکهس دردوبارم تا بیی
دلم بردن ایل لیلی خو نیارم تا بیی عید نوروز بهار،بی بهارم تا بیی
سی صیاد غم نشهسه من کشارم تا بیی چی بهونی بی خلال بی مال بارم تا بیی
سرو باغ ارزومی ،سی تو مندم منتظر پشت ورد انتظارم انتظارم تا بیی
ای مو قر بون قرارت بی قرارم بی قرارم تا بیی
⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔
شعر در مورد استان کهگیلویه و بویراحمد
یه نفر دفتر احساسمه سر پنجره بُو
آخرین برگ گل یاسمه سر پنجره بُو
یه نفر دوش و تیل سوز مو شوخین زه وِ ره
نا مسلمون تیه ی راسمه سر پنجره بُو
نذر کردُم تیمه بلکه و مطلب برسُم
نرسیدم یه نفر شانسمه سر پنجره بُو
یه نفر تا قَییِ ره، قصه ی احساسمه خوند
یه لکی زم گل گیلاسمه سر پنجره بُو
کاسه بَهرَه ی تیَلُم شعرمه وی فصل بهار
هیچ بَهرُم که نیا، کاسَمه سر پنجره بُو
بعد بارون و ترانه ی گل گندم یه نفر
سر گندم که نَزَه داسِمه سر پنجره بُو
مو خیال کردُمه گل میً نه، و ماس ایکشه در
می نه که میخ تیمه، ماسمه سر پنجره بُو
عرق زلفش اوریشم دل درد مو که
عوضش پیحِن و ریواسمه سر پنجره بُو
چار تِیَی هوشم و دل بِی که کسی تیم نبرش
آخرش ای دل کم شانسمه سر پنجره بُو
فریدون داوری
⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔
شعر درباره کهگیلویه و بویراحمد
عقاب ار بوندن دو تا بالشه/ بدن دم وره ی برد اگر چالشه!
جگرش ار وری تش بنن صدولا/ بسوزن سراپاشه من تش بلا!
اگرتشکه تشکش کنن بی نخون/ بوندن وه تیرش پرون سر پرون!
اگر بی گله گاگوالش کنن/ اگر زنده زنده وه چالش کنن!
اگر بی تور چل پلیشش کنن/ بنن سهله سینش و خیشش کنن!
محاله وه مردار دل خش کنه/ وه پسخون کفتار دل خش کنه!
شعر در مورد فرهنگ بومی استان کهگیلویه و بویراحمد
تیلَه یَل فُرو
دیرَ مابیدی و دِل وَرچِمِس اَز نو چِکِنُم
آسَمون مِن سَرُم اِنگا رِمِس اَز نو چِکنُم
رَگَلُم یَخ زَه وُ خینُم رِچِس اَز نو چِکنم
گُلِ باغُم وَ تِغِرسی تِکِس اَز نَو چِکنم
کَمَرُم بُهرِسُ و دِل جا زَه وُ شونُم اُفتا
چِه کُنُم دَردِ بَدی بی کِه وَ جُونُم اُفتا
وَرِ پَهلی بَنیَو زَخمِ تَوَر سَنگینهِ
داغِ وَرکَندَنِ بایُمَلِ تَر سَنگینهِ
بی تُو رَفتَن بَه خُدا تا دَمِ دَر سنگینهِ
یَه دَمون دیرِ تُو بیدَن چِقَدَر سنگینهِ
چِکُِنُم های وَ ای داغِ دل و دَردِ گِرون
واتِرَیبو وَ تِیَم خَرس هَمیطو دُو پِرون
چِکِنُم های کِه طیفونِ بَلا وِل کُن نی
لُجَنابیدِه هَمی جا وُ خَلا وِل کُن نی
باغ وابیدِه بیابون و قَلا وِل کُن نی
منِ سینَش نَدَرایی وَ صَلا وِل کُن نی
غیرَه باداکَپَنیم اَر مِنِ سینَش نَدَریم
باید آبیمَ تَش و هیچ وَ مِن تَش نَدَریم
تا کِه هَرچی سَگِه وُ سوتَکهِ وَی مِندَکَیه
نَه وَریسیم کِلَه مُون وَ پَسِ مَعرَکَیَه
کارِمُون شیوَن و کِز کِردنِه وُ لُردَکَیَهَ
تا قیومَت دِلِمون های وَ لَرزَه و چَکَیهَ
نَه وَریسیم خِراکِ سَگ و تورَه ویبیم
رَهنَه ایبَندِنَه ریمون و دَ بی رَه ویبیم
زِمِسون تا زَه وُ هُمکارَه یِ دَندونابی
از هَمو لَحظَه کِه ای باغ بیابونابی
گُل ِهَفزَردَه کِه آمُختِ تِلَکدونابی
شَوپَرِ کور یَه پا مُرغِ غَزل خونابی
خَوَری تازَه وَ او چَهچَه یِ بُلبُل نیسی
یَه پِچَه عِشوَه وَ دورِ تِیَلِ گُل نیسی
یو چِه بَدبَختییهَ هَی پُشت وَ اَفتو کِردَن
بَی شَو وُ شَوپَرَک و شوکِ شَلی تَو کِردَن
جِرَ خَل کِردَن و چوخَردَن و بَوبَو کِردَن
گِلِ نَشکُفتَه یِ باغی نَه هَلیهَو کِردَن
مِثِ ماگَی گُوَرِش مُردِه چِنِه بورَه زَدَن
کُندَه یِ غَم وَ بِغَل کِردَن و هَی کورَه زَدَن
زِرِ کُومَی دِلِت اُمرو تَشِ بی دیدِه وَری
کَم بِگُه بَختِ مو چی بَختِ تو خوسیدِه وَری
سَر تِلَکدون گُلِ هَفزَردَه نَه کی دیدِه وَری
دَهسَ ری دَهس نَهادَن چِه مِنِش بیدِه وَری
کُو وَری تا یَکیا بَیم و یَه گالَی بِزَنیم
دو سِه تا پیکِ شَرابِ دُو سِه سالَی بِزَنیم
تا نَگُن کُر غَرَه وآبیدِه یَهو مِن گِل و شُل
وازَنیمون بَلی و بایِمَ سَر جَی کَرَتُل
تا بِپیچِه مِنِ دِه مِثلِ نِها ساز و دِهُل
غاچ و دُمبیل و مِلو سَر بِکَشِه تا سَرِ تُل
تا رَو وَردارِه وَ نَو تِنگِسَه وُ گو بازی
داوَتی رَو بِگِرِه رَو بِگِرِه چو بازی
تا بِفَهمِن کِه هَنی زِندَه وَ مِن مال هِسی
تیلَه یَل تَازَه فِرو کِردَه مِنی چال هِسی
پازَنِ وامَخِر و کَهرَه یِ کُرچال هِسی
آرَشی کِه بِزَنهِ تیرِشَه مِن خال هِسی
تا بِفَهمِن کِه نییبوهِه سَرِ روزَ بِری
خاری و بادَه وُ اَوریشِمِ مِن دوزَ بِری
تا بِفَهمِن کِه کُلُه نیتَرِه مالَ بِخَرِه
موریِ بال دَرآوُردَه بَلالَ بِخَرِه
زَهلیِ نَحس و نَجِس خینِ شِکالَ بِخَرِه
پَخشَه غوزآبو وُ کوگِ مِنِ بالَ بِخَرِه
تا بِفَهمِن زِرِ خُلمَر چِه تَش و تُنگی هِه
پَسِ ای هیچ نَگُفتَن هَنی اَم بُنگی هِه
شعر درباره کهگیلویه و بویراحمد
کَوگِ تاراز مَیَر چی مُو دِلِس پُرخینِه
کُر بِپُرسین که چِسِه سیچه خَراشِه رینِه
شَک نَدارُم که گُلی سُهر دِلِس خین کِردِه
داغ دارِه به دِلِس , داغِ دِلِس سِنگینِه
نَنیِرین حال مُنِه سیچه چینُو خینِه دِلُم
بِنیِرین مَحض خُدا او لَوِ خینالینِه
پات ِ ری خاک نَنِه گُرت نِشینِه به قِریت
خوای کُجه ری بگو تا فَرش کُنُم قالینِه
اَر نیبوهِه کَم از او ناز و اَداتون بِگوهین
سی دِلِ کینِه که هِی پیت اِدین او مینِه
دوش دیمِس که گُذشت از وَرُم و سِیل نَکِرد
فَندِسِه خواه که بگو یعنی مُنِه نیبینِه
مِنِه کیچه مُو زِ آخوندِ مَحَل پُرسیدُم
تون خُدا سِیل بِکُن هُو مَلِکه یا زینِه
زَنگَلِ شَهر سیچه پاک گُپاسون سُهرِه
مَر اَنار خَردِنِه دَستان به گُپا مالینِه
ریسِه کَج کِرد و گُد ایمانِتِه بر باد نَدِه
کِرِه تی هِی اِنی یَشتی به گُلِ باوینِه
هَفت پُشتِ مُو به اَودال ایرَسِه جَر نَکُنین
مِنِه شَهرویی نَپُرسین کُره شَهرو کینِه ؟
گُوگِری اَر نِبوهِه پاک کُنِه دُشمَنِ یَک
عالی و صادقی و شیخی و ابدالینه
⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔
شعر در مورد فرهنگ بومی استان کهگیلویه و بویراحمد
هر کسی روح دلاورمردی اش گل می کند
خاک زرخیز لرستان را تفأل می کند
هر که رؤیای اصالت دارد و خوی یلان
رو به سوی سیستان و خاک زابل می کند
ما همه چون ریشه و چون برگ ایرانیم نیز
سادگی در چشم هر کردی تسلسل می کند
کهگلویه شاد باش و دیر زی ای شیر نر
یاد تو این شعر را غرق تغزل می کند
درد ایلام کهن گویا ندارد انقضا
درد را مردانه دارد او تحمل می کند
خاک کرمانشاه را چون توتیا بر چشم زن
بیستونش پارس را بی شک تکامل می کند
پول لبخند تو را مسجدسلیمان می دهد
خاک خوزستان ، رونق را تقبل می کند
گل خلیج فارس بود و بود خواهد بعد ازین
گردش ایام هم بوشهر بلبل می کند
⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔
شعر درباره ی کهگیلویه و بویراحمد
دلم ائ خو یه غزل وت بنویسم سِی کهُ
جا قلم، خوم وه سر ائ بلگ بدیسم سِی کهُ
او قدر خَرس بریزم بئ هر بیت غزل
که وه طهر گل اؤ دیده بخسیم سی که
مو مریض تیَل کال تنم، وا ویلا!
ده بیؤ تا مو وه ائ درد وریسم سی که
مزمت داره که ارزو وه دلم بو و برم
مزمت داره نبینمت و بپیسم سی که
دس تو طووم عسل داره بنش مئن دَ سم
تا وه یاد تو چلیکلمه بلیسم سی که..
غزلم داره تموم ائ بو و گپ پر دلمه
وه همی خَرس پتی، تر یَ جلیسم سی که
متن شروه لری بویراحمدی
تهر هرچی دل رفته و من لاک دلم
داره ایمیره و حسرت یه کفی تاک دلم
مرده ی بند مزاریم و مزاری نیسی
خردمون پخشه و کر دهس دراری نیسی
شعر باید اثرش تهر شراب وابوهه
⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔
شعر درباره ی کهگیلویه و بویراحمد
به نام خداو ند ی که لر را آفرید دلش را از اندوه پر آفرید
غم لر غم غربت کوچ نیست خداوند لر بره وقوچ نیست
خدا حافظ ای کوچ هر سال من خدا حافظ ای بخت و اقبال من
خدا حافظ ای مشک و دوغ وکره خداحافظ ای کشک و میش وبره
دلم خو یکی بیا ز کینو و مال که سی مون بخونه کمی دی بلال
دلم تنگه سی پا زنون منار دلم تنگه سی ام یک وبرنوسو زوار
دلم تنگه سی مال وتش بهون سی مرداس وکیماس شاهنامه خون
دلم ای خو با ممرضاوخلیل بگردم به جست کلوس و چویل
دلم ایخو ورگرده او روز گار روه ما لمون پشت تنگ منار
دلم ای خوجونم بهاری بوه همه زندگم بختیاری بوه
⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔
اشعار لری فریدون داوری
عشق بی نوم و نشونِش کشتمه چشم کال مهربونِش کشتمه
وَ اَوو دمونی که سفر کِ ایلِشون داغ شیههَ ی مادیونش کشتمه
وخت رفتن سیلَ واپس کردنش خَرسلی نیدا امونش کشتمه
چشمِ چی چشمه ی چنار و قامتِ مثل بیدل مارگونش کشتمه
دیریِ یاری که هر صبح و پسین شروه ایخونم و شونش کشتمه
غیرت ای گپ که :شاید بی خَوَر نامسلمونی بسونش کشتمه
پشت مالِ دلبرم خاکم کنیت تا بیونن که جنونش کشتمه…
⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔
شعر عاشقانه لری ممسنی
خدا دونه که لارُم تَش گرُتِه /
تمام افتخارم تَش گرُته /
کُو بیراحمد وریسین روز جَنگِه /
یُه سی استان ایما نوم نَنگه /
و پیشِ سَر بنیتو شوکُلَنَه /
برفتونه بووندین تا نسَهنَه /
کُرو زاگرس نشینل کهگلویه /
کُو یُو نقشی همو شیطون کلویه/
چِقَه وشالَه لَه از نو کُنیتو /
دوباره دَس و زِر برنو کنیتو /
خُتو دیدین که عاشورا چه کِردِن /
منی شیون منی غوغا چه کردن /
به او شاهی که خُش سالار دینِه /
زِری بار کهگلویه پاشَه نینه /
یه سی ساله که شیطون کِردِه کینَه/
که ایسُه کِردِه ای بی حُرمتینَه /
نهان زِر پا خون ابن علینه /
شعار ایدان وُ هم اصل فقینه /
کُو ایما نیتریمو نَنگ تیمو /
یُو اعلام شعار جنگ تیمو /
نه تهنا که و ایما کرده کینه /
و عالم کرده ای بی حُرمتینه /
شعر درباره استان کهگیلویه و بویراحمد
بلوط،ای شاخه زاد و دانه زادم………………..بلوط،ای چتر خاک و آب و بادم
ندارم سایبانی جز تو در صحرای ماهور………تویی برف و تویی باران،تویی نور
ز مارین و گناوه،تلچگاه و مله برفی…………..مبارک،قلعه نادر،شه ولی تا چاه تلخی
ز کاکان و دنا،میمند و چاهن ………………….به دیشموک ،آجم و تا چال شاهن
ز سرداب و زتامر،درشک و کوه باهی…………همه فصلش،پر است از هر گیاهی
همه صحرا،همه،پر از درخت است……………..درختانش همه ،درخت چوب سخت است
بلوطش ،نام و درمان و امان است…………….دگر سودش زما،فعلا نهان است
نشاید گویمت راز درختان………………………. همین بوده است علم ما،ازین جان
بلوط و کیکم و اورس و کونارش………………….بود پسته و شن، هرجا کنارش
زبان گنجشک و زربین،مورد و ارژن………………..زرشک و بید ،در هر کوی و برزن
درختان و درختچه،ز پنجاه بیشتر هست…………به انبات اروپا، شمارش، هم قدر هست
بود بانش،نگهبانش، اداره…………………………..قرقبان اندک و مزدی نداره
قرقبان،جنگلبان،خسته نباشی…………………….مدیرجان، بی بلا و شاد باشی
ز آبخیزداری و جنگل، مراتع…………………………..یگان و پشتیبان، دارد منافع
ز شهرستان هشتم،چه بگویم.. ……………………..ندارد ساختمان، دایم ملولم
بود مسوولان،پرواز دهدشت………………………..همیشه،دائما پیکاب در دشت
بگویم نام این دشت بزرگ و پر سرآمد………………بود نامش،کهگیلویه و بیراحمد
⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔
شعر در مورد کهگیلویه و بویراحمد
کهگیلویه زاده ای آزاده ام
من ز دامان دلیران زاده ام
بویری هستم، دلیر و سرفراز
قانعم، از نان دونان بی نیاز
بویری هستم و اهل کهگلو
کوه میگردد زخشمم زیر و رو
هرکه عزم فتح این موطن نمود
خارشد، درمانده وبی آبرو
لشکر اسکندر مقدون شکست
چون بسوی کهگلو بنهاد رو
خون ز لژیون های رم شد جویبار
دشت روم از خون شکفت و شدبهار
ریشه درخون دارد این دیرین بلاد
نام آن تا حشر می ماند به یاد
کی شود گم ،! او که اسکندر شکست
نام او که لشکر تیمور خست
نام ما همپایه ی با مام ماست
نام و ناموسم به ارزش پابه پاست
ریشه این نام در دیرینه هاست
نام ما دیرینه و زرین بهاست
حرمتش باخون حفاظت می شود
تا سری از ما به یک قامت به پاست
آرش ار خفت وکمانش هم شکست
آرشی برجا قلم دارد به دست
⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔
شعر در مورد استان کهگیلویه و بویراحمد
ایل احساس
ایل احساسم وبار بی قرارم تا بیی دشت جونم سی عزیزم گل بکارم تا بیی
ای مو قربون قرارت بی قرارم تا بیی چینی احساسم اشکهس دردوبارم تا بیی
دلم بردن ایل لیلی خو نیارم تا بیی عید نوروز بهار،بی بهارم تا بیی
سی صیاد غم نشهسه من کشارم تا بیی چی بهونی بی خلال بی مال بارم تا بیی
سرو باغ ارزومی ،سی تو مندم منتظر پشت ورد انتظارم انتظارم تا بیی
ای مو قر بون قرارت بی قرارم بی قرارم تا بیی
شعری از فریدون داوری
